کد مطلب:29493 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111

املای پیامبر و نوشتن علی












4844. امام علی علیه السلام: هر آیه ای كه خداوند عزّوجل بر محمّدصلی الله علیه وآله فرو فرستاده است، با املای پیامبر خدا و دست خطّ خودم، نزد من است و [ همچنین] تأویل هر آیه ای كه خدا بر محمّدصلی الله علیه وآله فرو فرستاده، و هر حرام و حلالی، یا هر حد و حكمی، یا هر چیزی كه امّت تا روز قیامتْ بدان نیازمند خواهد شد، به املای پیامبر خدا و دست خطّ من، موجود است، حتّی دیه یك خَراش.[1].

4845. امام حسن علیه السلام: دانش در بین ماست و ما اهل دانشیم و مجموعه دانش با تمام شاخه های آن، نزد ماست و چیزی تا روز قیامت، پیدا نخواهد شد، حتی دیه یك خراش، جز آن كه به املای پیامبر خدا و دستْ خطّ علی علیه السلام نزد ما موجود است.[2].

4846. العلل - به نقل از عبد الرحمان بن ابی لیلی -: از حسن بن علی علیهما السلام درباره نظر علی علیه السلام درموضوع [ احكام ]اختیار [ فسخ معامله] پرسیدم. ظرف چهارگوشی خواست و از درون آن، كتابی زرد رنگ بیرون آورد كه نظر علی علیه السلام درباره [ احكام ]اختیار، در آن، نوشته شده بود.[3].

4847. امام باقرعلیه السلام: در كتاب علی علیه السلام، هر چیز مورد نیاز، حتّی [ حكم] خَراش و خون بها و زد و خورد، وجود دارد.[4].

4848. رجال النجاشی - به نقل از عَذافِر صَیرفی -: من با حَكم بن عُتَیبه، نزد امام باقرعلیه السلام بودم. وی پیوسته پرسش می كرد و امام باقرعلیه السلام به او احترام می گذاشت و بزرگش می شمرد. درباره چیزی با هم اختلاف پیدا كردند كه امام باقرعلیه السلام [ به فرزندش ]فرمود: «پسرم! برخیز و كتاب علی علیه السلام را بیاور».

فرزند ایشان كتاب طبقه بندی شده بزرگی را آورد و امام علیه السلام شروع به جستجو در آن نمود تا این كه [ پاسخ] مسئله را از آن به دست آورد. سپس فرمود: «این، دستْ خطّ علی علیه السلام و املای پیامبر خداست».

آن گاه رو به حَكم كرد و فرمود: «ای ابو محمّد! تو، سَلَمه و ابو المِقدام، به هر سویی كه می خواهید (چپ و راست)، بروید؛ ولی سوگند به خدا، دانشی نخواهید یافت كه مطمئن تر از دانش كسانی باشد كه جبرئیل علیه السلام بر آنان نازل می شود».[5].

4849. امام باقرعلیه السلام: در كتاب علی علیه السلام یافتیم كه پیامبر خدا فرمود: «هرگاه پرداخت زكاتْ قطع شود، زمین، بركات خود را قطع می كند».[6].

4850. تهذیب الأحكام - به نقل از محمّد بن مسلم -: امام باقرعلیه السلام كتاب فرائض را كه كتابی جلد شده با املای پیامبر خدا و به خطّ علی علیه السلام بود، به من نشان داد، و در آن، حُكم سهم [ در ارث] بود.[7].

4851. الكافی - به نقل از ابو جارود، از امام باقرعلیه السلام -: چون هنگام شهادت حسین بن علی علیهما السلام پیش آمد، دختر بزرگ خود، فاطمه را فرا خواند و كتابی سربسته و وصیّتی سرگشاده به وی داد. علی بن حسین علیهما السلام نیز با آنان همراه بود و به دل دردِ سختی دچار شده بود كه گمان نمی كردند جان سالم به در بَرَد. فاطمه آن كتاب را به علی بن حسین علیهما السلام داد، و سوگند به خدا - ای زیاد! -، كه آن كتاب، به دست ما رسیده است.

[ ابو جارود می گوید: «گفتم: فدایت شوم در آن كتاب، چه چیزی هست؟». فرمود:] سوگند به خدا، هر آنچه كه آدمی زادگان از روز آفرینش آدم علیه السلام تا پایان دنیا بدان نیازمندند، در آن آمده است. سوگند به خدا، در آن، [ احكام] حدود هست. حتی جریمه خَراش هم در آن آمده است.[8].

4852. الأمالی - به نقل از یعقوب بن میثم تمّار، از آزاد شدگان علی بن حسین علیهما السلام -: نزد امام باقرعلیه السلام رفتم و به وی گفتم: فدایت شوم، ای پسر پیامبر! من در نوشته پدرم دیدم كه علی علیه السلام به پدرم میثم گفته بود... كه: شنیدم پیامبر خدا [ این آیه را] می خوانْد: «إِنَّ الَّذِینَء َامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّلِحَتِ أُوْلَل-ِكَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ؛ [9] آنان كه ایمان آوردند و كار شایسته كردند، آنان بهترین مردم هستند»، كه روی به من كرد و فرمود: «سوگند به خدا - ای علی! - كه آنان، تو و پیروانت هستید. وعده دیدار تو و آنان، فردا در كنار حوض است، كه سفیدروی و سرمه به چشم و تاج بر سر، خواهید بود».

امام باقرعلیه السلام فرمود: این مطلب، در كتاب علی علیه السلام به طور دقیق، همین گونه است.[10].

4853. امام صادق علیه السلام: پیامبر خدا، علی علیه السلام را خواست و دفتری هم درخواست كرد و [ مطالب] درون آن [ كتاب] را به وی املا كرد.[11].

4854. امام صادق علیه السلام: به راستی كه نزد ما چیزی است كه با وجود آن، نیازی به مردم پیدا نمی كنیم و این مردم اند كه به ما نیاز پیدا می كنند. نزد ما كتابی است به املای پیامبر خدا و دستْ خطّ علی علیه السلام؛ نوشته ای كه در آن، [ حكم] هر حلال و حرامی هست.[12].

4855. امام علی علیه السلام: اگر مسندی برای من نهاده شود و حقّم مورد پذیرش قرار گیرد، نوشته ای برای شما خواهم آورد كه پیامبرخدا آن را دیكته كرده ومن نوشته ام.[13].

4856. الكافی - به نقل از مُعَلَّی بن خُنَیس -: در خدمت امام صادق علیه السلام بودم كه محمّد بن عبداللَّه[14] آمد و سلام كرد و رفت. امام صادق علیه السلام نسبت به او دلسوزی كرد و چشمانش اشك آلود شد. به وی گفتم: دیدم كه نسبت به او رفتاری داشتی كه معمولاً انجام نمی دادی؟

فرمود: «دلم برایش سوخت؛ چون وی به كاری دست می زند كه صلاحیتش را ندارد و در كتاب علی علیه السلام نیافتم كه وی از خلیفگان و پادشاهان این امّت باشد».[15].

4857. الكافی - به نقل از عبد الرحمان بن ابی عبد اللَّه -: از امام صادق علیه السلام درباره نعش مردان و زنان، در هنگامی كه یك جا جمع آید، پرسیدم. فرمود: «بر اساس كتاب علی علیه السلام، مردان، جلو قرار می گیرند».[16].

4858. أدب الإملاء والاستملاء - به نقل از اُمّ سلمه -: پیامبر خدا، پوستی را خواست و علی بن ابی طالب علیه السلام نزد وی بود. پیامبر خدا، املا می كرد و علی علیه السلام می نوشت تا آن كه پشت و رو و جای دست ها و پاهای پوست، [ از نوشته] پُر شد.[17].

4859. الإمامة والتبصرة - به نقل از اُمّ سلمه -: پیامبر خدا، علی علیه السلام را در اتاقش نشاند. سپس پوست گوسفندی را خواست و [ علی علیه السلام] در [ تمام] آن [ پوست]، حتّی در جای دست ها و پاها نوشت.[18].









    1. الاحتجاج: 56/356/1، كتاب سلیم بن قیس: 11/657/2.
    2. الاحتجاج: 155/63/2، العدد القویّة: 61/50، بحار الأنوار: 9/100/44.
    3. العلل، ابن حنبل: 639/346/1.
    4. بصائر الدرجات: 5/164 و 6/148، بحار الأنوار: 59/35/26.
    5. رجال النجاشی: 967/261/2.
    6. الكافی: 17/505/3.
    7. تهذیب الأحكام: 959/247/9، عوالی اللآلی: 424/152/2.
    8. الكافی: 1/303/1بصائر الدرجات: 9/148، الإمامة والتبصرة: 51/197.
    9. بیّنه، آیه 7.
    10. الأمالی، طوسی: 909/405، تأویل الآیات الظاهرة: 4/831/2، بحار الأنوار: 46/25/68.
    11. الاختصاص: 275، بحار الأنوار: 5/152/39.
    12. الكافی: 6/241/1.
    13. مناقب آل أبی طالب: 41/2، بحار الأنوار: 155/40.
    14. از نوادگان امام حسن علیه السلام كه ادعای مهدویت كرد و كشته شد. او محمّد بن عبد اللَّه بن حسن بن حسن بن امیر المؤمنین علی علیهما السلام است (ر. ك: قاموس الرجال: 241/8، معجم رجال الحدیث: 11083/235/16).
    15. الكافی: 594/395/8، بصائر الدرجات: 1/168.
    16. الكافی: 6/175/3، الاستبصار: 1826/472/1.
    17. أدب الإملاء والاستملاء: 12.
    18. الإمامة والتبصرة: 28/174، بصائر الدرجات: 4/163.